Λίγα... Πειραιώτικα.

Πείτε το συνήθεια, πείτε το διαστροφή, πείτε το όπως θέλετε τέλος πάντων, αλλά κάθε πρωί κάνω μια διαδικτυακή "τσάρκα" στα Πειραικά blogs και sites και πραγματικά νοιώθω σα να μην πέρασε μια μέρα... Υπάρχει μια σταθερότητα ρε παιδί μου στις απόψεις των "συναδέλφων" συντακτών, μια αταλάντευτη στάση απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις. Και φυσικά φαίνεται από την πρώτη ματιά ότι τα "μεροκάματα" συνεχίζουν και πέφτουν. Μεροκάματα; Ντάξει, "χαρτζηλικάκια" πέφτουν, μια και οι εποχές είναι δύσκολες, οι "δουλειές" έκατσαν, η πίττα δεν είναι πλέον ολόκληρη και ο σκύλος δε χορταίνει, απλά συντηρείται. Οι εκλεκτοί δήμαρχοι αποθεώνονται, τα κόμματα που τους στηρίζουν επίσης - τώρα το ότι αυτά τα κόμματα δεν υπάρχουν πια λίγη σημασία έχει- το "χαρτζηλίκι" να πέφτει. Και φυσικά, πάντα αποθεώνονται, ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, ο Δ/νων Σύμβουλος του ΟΛΠ και καναδυό-τρεις εφοπλιστάδες, για "προφανείς" λόγους... Εσχάτως, βλέπω και μια ένταση της επίθεσης στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πράγμα το οποίο προσωπικά με χαροποιεί ιδιαίτερα. Κάτι σημαίνει αυτό... Καταρχήν, το προφανές: εκεί δεν "παίζει χαρτζηλίκι". Από εκεί, κινδυνεύει το "χαρτζηλίκι". Κινδυνεύουν οι γκουρμεδιές και οι έμμισθες δημόσιες σχέσεις.
Ο χειρότερος κίνδυνος όμως, είναι άλλος: να βγουν στο φως της δημοσιότητας διαδρομές χρημάτων, αναθέσεις και επιθέσεις, να σπάσει η αλυσίδα της τοπικής - και πιστέψτε με, δε μιλάμε για "πενταροδεκάρες" - διαπλοκής.
Υπομονή. Εδώ (ξανα)είμαστε και θα τα λέμε. Όπως πάντα...

Σπύρος Σουκαράς